http://www.bulgarmak.org/makedonia.htm
Απίστευτα!!!! ρίξτε μια ματιά
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΒΙΑΙΑ ΤΟ 1912 ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ
|
|
|
1912: Η αρπαγή της Μακεδονίας από Ελλάδα και Σερβία | Ιλιντεν 1903: Τό όραμα της Μεγάλης Μακεδονίας |
ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
"Μακεδόνες ουχ ομόφυλον των Ελλήνων γένος"
Ισοκράτης: Αθηναίος ρήτωρ 436-338 πΧ, Φίλιππος 107,108
"Αναπηδήσας Αλέξανδρος ανεβόα Μακεδονιστί"
Πλούταχος: ¨Βίος Αλεξάνδρου 47-3
"Ο Φίλιππος είναι βάρβαρος, δεν είναι Ελληνας και δεν έχει καμμία σχέση με την φυλή των Ελλήνων"
Δημοσθένης, Αντιφιλιππικοί : 3η ομιλία κατά του βασιλέως της Μακεδονίας
"Μακεδόνες και Ελληνες"
Εθνοτική αντιδιαστολή μεταξύ Μακεδόνων και Ελλήνων, Αρριανός: Αλεξάνδρου Ανάβασις
"Οι αρχαίοι Μακεδόνες έχουν Ιλλυρική καταγωγή και γλώσσα μη Ελληνική"
Πορίσματα Φοινικικής επιγραφής 8ου πΧ αι. κάντε κλικ εδώ γιά λεπτομέρειες
"Οτι Ημαθία εκαλείτο πρότερον η νύν Μακεδονία. Κατείχον δε τήν χώραν ταύτην Ηπειρωτών τινές και Ιλλυριών, το δε πλείστον Βοττιαίοι και Θράκες"
Στράβων Ζ-11
338 πΧ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΙΝΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ
| |
Η Ιστορία αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο από όσα ισχυρίζονται οι Ελληνες γιά την δήθεν ελληνικότητα της Μακεδονίας: Η Ελλάδα τον 4ο πΧ αι. έγινε Μακεδονική. Η ιστορική μάχη της Χαιρώνειας στις 2 Αυγούστου 338 πΧ μεταξύ Μακεδόνων και Ελλήνων σήμανε το τέλος του Ελληνικού κόσμου.
Στις σημερινές συνθήκες το ανούσιο σλόγκαν "Η Μακεδονία είναι Ελληνική" ακούγεται στους ξένους εξ ίσου παρανοϊκό με το σλόγκαν "Η Γαλλία είναι Αγγλική". Οι πρώτοι Ελληνες ήλθαν μετανάστες στην Μακεδονία το 1912 ακολουθώντας τον Ελληνικό στρατό. Το 1923 εμπουτίσθηκαν με Λαζούς και Τουρκογενείς πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν από την Οθωμανική αυτοκρατορία.
ΠΡΩΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
|
|
Χάρτης του Μακεδονικού κράτους το 336 πΧ με ενσωματωμένη ολόκληρη την Ελλάδα. Στο δεύτερο ήμισυ του 4ου πΧ αι. το σύνολο του Ελληνικού χώρου προσαρτήθηκε στην Μακεδονία και έγινε επαρχία αυτής.. Το εδαφικό αυτό status διήρκεσε 170 χρόνια μέχρι την Ρωμαϊκή κατάκτηση το 168 πΧ. Οι υπόδουλοι Ελληνες κάλεσαν και υποδέχθηκαν τους Ρωμαίους εισβολείς ως απελευθερωτές από τον "βάρβαρο" Μακεδονικό ζυγό
ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΒΙΑΙΑ ΤΟ 1912 ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ
ΜειοψηφΙα 10% οι ΕλληνΙζοντες της ΜακεδονΙας το 1912/13
Με τον όρο 
Μακεδονία υποδηλώνεται μία γεωγραφική 
περιοχή των κεντρικών Βαλκανίων που αντιστοιχεί στα όρια του αρχαίου Μακεδονικού κράτους όπως αυτά διαμορφώθηκαν στα μέσα του 4ου πΧ αιώνα. Η αρχαία Μακεδονία ιδρύθηκε τον 8ο αι. πΧ από τον Περδίκα Α΄ ή Κάρανο, αρχηγέτη της Μακεδονικής δυναστείας. Η έκταση του αρχικού Μακεδονικού κράτους ήταν ιδιαίτερα μικρή. Περιοριζόταν στην πεδιάδα Εδεσσας - Νάουσας που ήταν γνωστή ως Ημαθία.
Το 1912 η Μακεδονία διαμελίσθηκε μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Αλβανίας. Τον Ιούλιο 1913 ο διαμελισμός (partition) της Μακεδονίας επισφραγίσθηκε με την Ελληνοβουλγαρική συνθήκη του Βουκουρεστίου που επέβαλε τα σημερινά σύνορα μετά την στρατιωτική ήττα της Βουλγαρίας στον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο.
"Η Ελλάδα αντιμετώπισε την Μακεδονία σαν ένα άψυχο ακατοίκητο οικόπεδο προβάλοντας πάνω του ανύπαρκτα ιδιοκτησιακά δικαιώματα, χωρίς ποτέ να ζητήσει την γνώμη των κατοίκων της"
ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ
Γιά πρώτη φορά στο φως η ιστορική αλήθεια
 |
| Η Μακεδονική εισβολή στα Φρυγικά εδάφη τον 8ο πΧ αιώνα |
1. Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
Οι αρχαίοι Μακεδόνες, ένας πολεμοχαρής λαός Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής, είχαν Ιλλυρική και όχι Ελληνική εθνική καταγωγή. Κοιτίδα τους υπήρξε η Δαρδανία στο σημερινό Κόσσοβο της προϊστορικής Ιλλυρίας. Εισέβαλαν κατακτητικά τον 8ο πΧ αιώνα στην σημερινή Ημαθία απωθώντας στην Ασία τους επίσης Ινδοευρωπαιους γηγενείς Βρύγες/Φρύγες που κατοικούσαν στην περιοχή από την 3η χιλιετηρίδα πΧ.
Πρώτη Μακεδονική πρωτεύουσα υπήρξε η προϊστορική Φρυγική Εδεσσα, έδρα του βασιλέα Μίδα, που μετονομάσθηκε Αιγαί. Το αρχικά μικρό Μακεδονικό βασίλειο επεκτάθηκε σταδιακά στις αρχές του 4ου πΧ αι. στα χρόνια των βασιλέων Αμύντα Β΄ και Φιλίππου Β΄. Υποτάχθηκαν διάφορα τοπικά Θρακοϊλλυρικά φύλλα όπως οι Βοτιαίοι, οι Λυγκηστές, οι Αλμωπες, οι Πίερες, οι Ορέστιοι, οι Εορδαίοι, οι Μύγδονες,οι Βισάλτες κ.α.
Το σύνολον των αρχαίων Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων θεωρεί του Μακεδόνες βάρβαρους και αλλοεθνείς. Μεταξύ αυτών ο Ηρόδοτος, Θουκιδίδης, Δημοσθένης κ.α. Περισσότερες λεπτομέρειες...
2. Οι αρχαίοι Μακεδόνες ονομάζοντο αρχικά Μακέτες ή Μακέστες και η χώρα τους Ημαθία και στην συνέχεια Μακετία. Η λέξη Ημαθία έχει Ιλλυρική προέλευση. Στα χρόνια του Ομήρου ( 8ος αι.πΧ) η λέξη Μακεδονία ήταν εντελώς άγνωστη. Ο όρος Μακεδονία καθιερώθηκε πολύ αργότερα, τον 5ο πΧ αι. Στις περισσότερες ωστόσο ιστορικές πηγές (Ελληνικές και Λατινικές) το Μακεδονικό κράτος ονομαζόταν Μακεδών (παραβ. Λακεδαίμων).
3. Η ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Η αρχαια Μακεδονική γλώσσα δεν έχει καμμία σχέση με την Σλαβική αλλά ούτε και με την Ελληνική. Ανήκει στον Θρακοϊλλυρικό κλάδο των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Εγκριτοι ξένοι γλωσσολόγοι δέχονται πως συγγενεύει περισσότερο με την αρχαία Ιλλυρική έχοντας πάρει αρκετά στοιχεία της προϊστορικής Φρυγικής γλώσσας. Οι Φρύγες ένας Ινδοευρωπαϊκός λαός κατοικούσε επί 3 χιλιετηρίδες στα μετέπειτα Μακεδονικά εδάφη.(Γιά περισσότερες πληροφορίες http://indoeuro.bizland.com ).
Επειδή η αρχαιομακεδονική γλώσσα δεν διέθετε αλφάβητο, στερείται γραπτής έκφρασης και δεν διασώθηκαν κείμενα αυτής. Δεν υπάρχει ούτε μία Μακεδονική επιγραφή. Σήμερα έχει εκλείψει ακολουθώντας την μοίρα όλων των αρχαίων γλώσσών που δεν ανέπτυξαν αλφάβητο. Διασώζονται μόνον 120 Μακεδονικές λέξεις αποθησαυρισμένες κυρίως στο λεξικό του Ησύχιου (5ος αι. μΧ).
Διασώζονται ακόμα 350 ονόματα ανθρώπων, μηνών, θεών κλπ που στο σύνολό τους χαρακτηρίζονται ως Μακεδονικά. Δεν διασώθηκαν γραμματικοί κανόνες και συντακτικό. Θα πρέπει να τονισθή ότι η εκλείψασα αρχαία Μακεδονική γλώσσα δεν έχει καμμία σχέση με την σημερινή γλώσσα της Δημοκρατίας Μακεδονίας που αποτελεί την δυτική διάλεκτο της Βουλγαρικής γλώσσας.
Η αρχαία Μακεδονία δεν ανέδειξε πνευματικούς άντρες. Ο Αριστοτέλης και ο Δημόκριτος ήσαν έποικοι από την Ελλάδα, κάτοικοι παραλιακών Ελληνικών αποικιών που καταλήφθηκαν από τον Φίλιππο. Ολα τα αρχαία κείμενα σχετικά με την Μακεδονία γράφηκαν από Ελληνες και Λατίνους συγγραφείς. Δεν υπάρχουν ιστορικές πηγές γραμμένες από Μακεδόνες συγγραφείς.
Ολες οι Ελληνικές επιγραφές που βρέθηκαν στην Μακεδονία είναι μεταγενέστερες του 4ου πχ αιώνα και προέρχονται από τις ελληνικές αποικίες που υπήρχαν στα παράλια οι οποίες προσαρτήθηκαν στο Μακεδονικό βασίλειο στα μέσα του 4ου πΧ αιώνα. Δεν υπάρχει ούτε μία Ελληνική επιγραφή στην Μακεδονία με ιστορική σημασία.
4. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΣΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ
Οι αρχαίοι Μακεδόνες υπήρξαν από το 513 πΧ υποτελείς των Περσών του Δαρείου Α΄ και στην συνέχεια σύμμαχοι αυτών. Το 479 πΧ στην ιστορική μάχη των Πλαταιών, ο Μακεδονικός στρατός παρατάχθηκε στο πλευρό των Περσών του Μαρδόνιου και πολέμησε κατά των Ελλήνων που θεωρούσε εχθρούς.Το ίδιο επαναλήφθηκε το 338 πΧ στην μάχη της Χαιρώνειας όπου ο Μακεδονικός στρατός συνέτριψε τους αντίπαλους Ελληνες.
5. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΜΗ ΕΛΛΗΝΕΣ
Το σύνολον των κλασσικών Ελλήνων και Λατίνων φιλοσόφων, ιστορικών και ρητόρων διαφοροποιεί τους Ελληνες από τους Μακεδόνες. Οι Μακεδόνες θεωρούνται αλλοεθνείς και χαρακτηρίζονται ξενόγλωσσοι βάρβαροι. Μεταξύ αυτών οι Ηρόδοτος, Θουκιδίδης, Ισοκράτης, Δημοσθένης, Πλούταρχος, Αρριανός κ.α. Περισσότερα
6. ΜΟΝΟ Η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΩΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
Στις αρχές του 4ου αι.πΧ η Αττική (Κοινή) διάλεκτος διαδόθηκε σαν δεύτερη γλώσσα μεταξύ των ευγενών Μακεδόνων που περιστοίχιζαν τον βασιλικό οίκο. Ο λαός μιλούσε μόνο την Μακεδονική γλώσσα. Ο Αλέξανδρος αν και είχε διδαχθεί την Ελληνική, συνομιλούσε με τους στρατιώτες του στην μητρική του Μακεδονική γλώσσα.
7. ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ: ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
 |
| Στα χρόνια του Μ. Αλεξάνδρου ολόκληρη η Ελλάδα προσαρτήθηκε στην Μακεδονία |
Ο Φίλιππος Β΄ (359-336 πΧ) πρωτού επιχειρήσει την εκστρατεία κατά των Περσών θέλοντας να εξασφαλίσει τα νώτα του, πέτυχε την κατάκτηση των Ελληνικών πόλεων και την βίαιη προσάρτησή τους στο Μακεδονικό βασίλειο. Το 338 πΧ στα χρόνια του Μ. Αλεξάνδρου ολόκληρη σχεδόν η Ελλάδα έγινε και παρέμεινε Μακεδονική γιά 170 περίπου χρόνια. Μακεδονικός στρατός κατοχής στάλθηκε στις Ελληνικές πόλεις. Στην Αθήνα Μακεδονική φρουρά κατοχής εγκαταστάθηκε στην Ακρόπολη.
Οταν το 338 πΧ ο Φίλιππος Β΄ μετά την μάχη της Χαιρώνιας το 338 πΧ κατέλαβε βίαια και προσάρτισε τις ελληνικές πόλεις-κρατίδια στο Μακεδονικό κράτος, αυτό το τόσο σημαντικό ιστορικό γεγονός σύμφωνα με την ελληνική προπαγάνδα δεν ήταν κατάκτηση της Ελλάδας από την Μακεδονία αλλά "ενοποίηση των Ελλήνων".
Οταν ο Μέγας Αλέξανδρος εισέβαλε στην Ασία αυτό κατά την ελληνική προπαγάνδα ήταν Ελληνική και όχι Μακεδονική κατάκτηση.
Οταν ο Μακεδονικός στρατός κατέλαβε πρώτα την Ελλάδα και μετά την Περσία, τότε το νέο απέραντο κράτος ονομάσθηκε σύμφωνα με την ανόητη ελληνική προπαγάνδα Ελληνικό και όχι Μακεδονικό, παρά το αδιαμφησβήτητο γεγονός ότι όλοι οι αρχαίοι ιστορικοί χαρακτηρίζουν την αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου ως Μακεδονική και όχι Ελληνική.
Νεώτερες επινοήσεις της ελληνικής προπαγάνδας που ενισχύθηκε από ολιγάριθμη ομάδα ξένων συγγραφέων, ήταν ο χαρακτηρισμός ως δήθεν "Ελληνιστικών" των βασιλείων που προέκυψαν μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου παρ' όλο που όλοι οι ηγεμόνες τους ήσαν Μακεδόνες και κανένας Ελληνας. Ωστόσο πολλοί περισσότεροι ιστορικοί όπως οι Eugene Borza, Ernst Badian, Bosworth,Green, Jouguet , Hogarth κ.α. απέδειξαν πως οι Μακεδόνες ήσαν ένας διαφορετικός λαός που κράτησε τους Ελληνες υπόδουλους μέχρι την οριστική Ρωμαϊκή κατάκτηση το 146 πΧ. Περισσότερα
Η πιό χονδροειδής ωστόσο επινόηση των Ελλήνων είναι ο στερεότυπα επαναλαμβανόμενος ισχυρισμός πως ο Μέγας Αλέξανδρος διέδωσε τον Ελληνισμό στα πέρατα του κόσμου. Παρασιωπάται το γεγονός πως το σύνολον των αρχαίων ιστορικών δεν αναφέρει τίποτα σχετικό, απεναντίας τονίζουν τον θαυμασμό του Μ. Αλεξάνδρου προς τον Περσικό πολιτισμό και την πλήρη εκπερσοποίησή αυτού που κορυφώθηκε όταν ντυμένος Πέρσης σατράπης παντρεύτηκε μιά Περσίδα πριγκήπισσα.
Στην σύντομη αλλά πολυτάραχη ζωή του ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε τρεις φορές με εξωτικές πριγκήπισσες της Ανατολής. Πρώτη σύζυγός του υπήρξε η Ρωξάνη κόρη του ηγεμόνα της Σογδιανής. Δεύτερη γυναίκα του ήταν η Στάτειρα, κόρη του Δαρείου Γ΄ Κοδομανού και τρίτη η Παρυσάτις, κόρη του βασιλέα Αρταξέρξη Ωχου της Περσίας
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΙΝΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ
Στα χρόνια των επιγόνων το Μακεδονικό κράτος (κόκκινο χρώμα) περιλάμβανε ολόκληρη σχεδόν την Ελλάδα
Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Το όνομα Αλέξανδρος δεν είναι Ελληνικό για τον απλούστατο λόγο ότι κανένα ιστορικό πρόσωπο της αρχαίας Ελλάδος δεν ονομαζόταν Αλέξανδρος. Πρόκειται για ελληνοποιημένη μορφή άλλου ονόματος με Ινδοευρωπαϊκή/Θρακοϊλλυρική πρέλευση που περιέχει την ινδευρωπαϊκή ρίζα ander. Ολοι οι αρχαίοι Ελληνες συγγραφείς χρησιμοποιήσαν ελληνοποιημένα ονόματα για τους ηγεμόνες άλλων κρατών. Το παράδειγμα της διαστρεβλωμένης απόδοσης, από πλευράς ελλήνων συγγραφέων, των ονομάτων που έφεραν οι βασιλείς της Περσίας είναι χαρακτηριστικό: Ο Κούρους (Kurush) έγινε Κύρος, ο Νταραγιαβαχούς (Darayavahush) έγινε Δαρείος και ο Χσαγιάρσα (Xshayarsha) έγινε Ξέρξης.
Υπάρχουν χιλιάδες παρόμοια παραδείγματα ξένων ονομάτων που ελληνοποιήθηκαν και διαστρεβλώθηκαν από Ελληνες συγγραφείς σε σημείο να γίνουν αγνώριστα. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις ο Φαραώ της Αιγύπτου Khufu (Χούφου) που έγινε Χέωψ και ο Βαβυλώνιος βασιλιάς Nebuchadnezzar (Νεμπουχαντνέτσαρ) που ελληνοποιήθηκε ως Ναβουχοδονόσωρ. Στην Ελληνική γλώσσα ακόμα και σήμερα αποτελεί κανόνα η ελληνοποίηση ξένων ονομάτων. Μέχρι την δεκαετία του 50 το Αμστερνταμ της Ολλανδίας αποκαλείτο Αμστελόδαμον και το Γιοχάνεσμπουργκ Ιωαννούπολις.
Η συστατική ρίζα Αντερ (Ander) που στην Ιλλυρική ακόμα και σήμερα σημαίνει όνειρο, υπάρχει στην Λατινική απόδοση του ονόματος που είναι Αλεξ-άντερ (Alex-ander) και όχι Αλέξαντρους (Alexandrus). Εξάλλου η μη Ελληνική προέλευση του ονόματος Αλέξανδρος αποδεικνύεται από την αφήγηση του Ομηρου ο οποίος στην Ιλιάδα κατονομάζει εναλλακτικά ως Αλέξανδρο τον Πάρι, γυιό του Πρίαμου βασιλέα της Τροίας, ορκισμένο εχθρό των Ελλήνων και πρωταίτιο του Τρωϊκού πολέμου.
Πέραν αυτού στα Χιττικά κείμενα σφηνοειδούς γραφής αναφέρεται ένας βασιλέας της Wilusa/Τροίας αρχαιότερος του Πρίαμου, ονόματι Αλαξάντου (Alaksandu) που έζησε τον 13ο αι. πΧ. Από το όνομα του πρόγονου του αυτού ονομάσθηκε Αλεξάντου και ο Τρωϊκός πρίγκηπας Πάρις για να ελληνοποιηθή στην συνέχεια από τον Ομηρο σε Αλέξανδρος. Οι Τρώες, ένα Ινδοευρωπαϊκό φύλλο που ήκμασε μετά την καταστροφή του Χιττικού βασιλέιου τον 12 πΧ αι. είχαν στενή φυλετική σχέση με τους Θράκες και τους Φρύγες που υπήρξαν σύμμαχοί τους στην διάρκεια του Τρωϊκού πολέμου (βλ. λήμμα Αλαξάντου (Alaksandu) στην Wikipedia klik here).
Η άποψη ότι προέρχεται από το ρήμα Αλέξω (αποκρούω) και Ανδρας-Ανήρ συνιστά προσπάθεια της ελληνογενούς ετυμολόγησης η οποία δεν στηρίζεται σε καμμία ιστορική πηγή. Αξιοσημείωτη είναι η ετυμολογία που δίδεται από Αλβανούς γλωσσολόγους σύμφωνα με την οποία το όνομα Αλέξανδρος προέρχεται από την φράση Αλε-Σι-Αντερ που σημαίνει γεννημένος από όνειρο.
Τούτο επεβεβαιώνεται και από την απόδοση του ονόματος στην ανατολική ιστοριογραφία με την λέξη Ισκαντέρ και Σικαντέρ με κύριο συστατικό την Ιλλυρική ρίζα Αντερ=Ονειρο.Υπάρχει τέλος και η λατινογενής εκδοχή κατά την οποία παράγεται από την λέξη Licentia=ελευθερία, Licenter=ελεύθερος, δυνατός. Στην ερμηνεία αυτή συνηγορούν οι ιστορικές αναφορές για τα όνειρα που είδαν οι γονείς του Αλεξάνδρου την στιγμή που γεννιόταν.
8. Η ΡΩΜΑΪΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ 215-146 πΧ
ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΚΛΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΟΥΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ
Η Ρωμαίοι εισέβαλαν στην Μακεδονία το 215 πΧ έπειτα από πρόσκληση των υπόδουλων Ελλήνων που θέλησαν να αποτινάξουν τον "βάρβαρο" Μακεδονικό ζυγό. Εξαπολύθηκαν συνολικά πέντε εκστρατείες οι τέσσερις των οποίων είναι γνωστές ως Μακεδονικοί πόλεμοι. Σε πολλές περιπτώσεις οι υπόδουλοι Ελληνες συμμάχησαν με τους Ρωμαίους για την αποτίναξη του Μακεδονικού ζυγού.
Α΄ Μακεδονικός πόλεμος (215 - 205 πΧ): Οι Ρωμαϊκές λεγεώνες σε συμμαχία με την Αιτωλική Συμπολιτεία εισέβαλαν στις ακτές της Αδριατικής και μετά από αψιμαχίες με τον Μακεδονικό στρατό εγκατέστησαν στρατιωτικά προγεφυρώματα για περαιτέρω προέλαση. Ο πόλεμος αυτός που άνοιξε τον δρόμο για την Ρωμαϊκή κατάκτηση της Μακεδονίας και της υπόδουλης Ελλάδας, τερματίσθηκε με την συνθήκη της Φοινίκης το 205 πΧ.
Β΄ Μακεδονικός πόλεμος (201 - 196 πΧ): Ατία του πολέμου στάθηκε η στρατιωτική συμμαχία του βασιλέα της Μακεδονίας Φιλίππου Ε΄ με τον Αντίοχο Γ΄ του βασιλείου των Σελευκιδών που θεωρήθηκε απειλή για την Ρώμη. Σε συμμαχία με τις εξεγερμένες Ελληνικές πόλεις ο Ρωμαϊκός στρατός εισέβαλε στον κατεχόμενο από την Μακεδονία Ελληνικό χώρο και μετά από αμφίροπες συγκρούσεις που κράτησαν πέντε χρόνια, συνέτριψε τον Μακεδονικό στρατό στην Θεσσαλική τοποθεσία Κυνός Κεφαλαί το 197 πΧ. Ο πόλεμος τερματίσθηκε με την συνθήκη των Τεμπών, βάσει της οποίας απαγορεύθηκε στον βασιλέα Φίλιππο Ε΄ να επεμβαίνει έξω από τα όρια του Μακεδονικού κράτους. Το 194 πΧ η Ρώμη κήρυξε την Ελλάδα ελεύθερη και αποσύρθηκε από τα Βαλκάνια.
Πόλεμος των Σελευκιδών (192-188 πΧ): Μετά τον Β΄ Μακεδονικό πόλεμο η Ατωλική συμπολιτεία δυσαρεστήθηκε με τα μικρής έκτασης εδάφη που παραχωρήθηκαν από την Ρώμη ως επιβράβευση για την στρατιωτική της υποστήριξη. Αντιδρώντας κάλεσε σε στρατιωτική βοήθεια τον Αντίοχο Γ΄ του βασιλείου των Σελευκιδών (Συρία), ώστε να ελευθερώσει την Ελλάδα από την Ρωμαϊκή καταπίεση. Ο Αντίοχος έστειλε το 192 πΧ στην Ελλάδα μία μικρή στρατιωτική δύναμη που αποκρούσθηκε εύκολα από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες. Στην συνέχεια η Ρώμη εισέβαλε στην Μ. Ασία με 30.000 άντρες υπό τον στρατηγό Σκιπίωνα Αφρικανό. Ο Αντίοχος που βρισκόταν στην Ελλάδα, πληροφορήθηκε την Ρωμαϊκή εισβολή στην Μ. Ασία και προτίμησε να αντισταθή επί τόπου. Δόθηκαν δύο αποφασιστικές μάχες, στις Θερμοπύλες της Βοιωτίας το 191 πΧ και στην Μαγνησία το 190 πΧ. στην διάρκεια των οποίων ο Αντίοχος ηττήθηκε. Ο πόλεμος τερματίσθηκε με την συνθήκη της Απάμεα το 188 πΧ που είχε αποτέλεσμα την προσάρτιση του βασιλείου των Σελευκιδών και του βασιλείου της Περγάμου στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Γ΄ Μακεδονικός πόλεμος (172-168 πΧ): Μετά τον θάνατο του Φιλίππου Ε΄ το 179 πΧ, ο γυιός του Περσέας προσπάθησε να ανακτήσει την απωλεσθείσα Μακεδονική κυριαρχία και εισέβαλε στην Ελλάδα. Σε απάντηση η Ρώμη έστειλε εναντίον του τις Ρωμαϊκές λεγεώνες. Η αποφασιστική μάχη δόθηκε στην Πύδνα το 168 πΧ στην διάρκεια της οποίας ο Μακεδονικός στρατός υπέστη συντριπτική ήττα και αιχμαλωτίσθηκε. Η Μακεδονία και η Ελλάδα υποτάχθηκαν στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία διαιρεμένες σε τέσσερις ημιαυτόνομες επαρχίες υποτελείς στην Ρώμη.
Δ΄ Μακεδονικός πόλεμος (150-148 πΧ): Μετά από 18 χρόνια ηρεμίας σημειώθηκε λαϊκή εξέγερση στην Μακεδονία από τον Ανδρίσκο που ισχυρίσθηκε ότι είναι γυιός του Περσέα. Η Ρώμη εισέβαλε και πάλι στην Μακεδονία και κατέστειλε την εξέγερση με σχετική ευκολία. Αυτή την φορά η προσάρτιση της Μακεδονίας και του Ελληνικού χώρου υπήρξε μόνιμη. Η κατακτηθείσα έκταση διαιρέθηκε σε τρεις Ρωμαϊκές επαρχίες, (Αχαϊα, Ηπειρος και Μακεδονία). Στον νότο η Αχαϊκή συμπολιτεία εξεγέρθηκε κατά της Ρώμης αλλά ηττήθηκε κατά κράτος. Η Κόρινθος ισοπεδώθηκε από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες. Το 146 πΧ ολόκληρος ο Ελληνικός και Μακεδονικός χώρος πέρασε στην Ρωμαϊκή κατοχή χάνοντας οριστικά την ανεξαρτησία του. Μακεδονία και Ελλάδα έσβησαν ταυτόχρονα από τον χάρτη.
Μετά την Ρωμαϊκή κατάκτηση το Μακεδονικό έθνος εκλατινίσθηκε και εξαφανίσθηκε για πάντα σαν εθνική οντότητα από το ιστορικό προσκήνιο. Οι Μακεδονιστές των Σκοπίων επινόησαν το 1944 την νεκρανάσταση του Μακεδονικού έθνους σε μία προσπάθεια να αποφύγουν την Βουλγαροποίηση της περιοχής. Η σημερινή γλώσσα της Δημοκρατίας Μακεδονίας είναι εκσερβισμένη Βουλγαρική με παραποιημένους Κυριλλικούς χαρακτήρες.
Η Μακεδονία ως Ρωμαϊκή επαρχία
Η Ρωμαϊκή επαρχία με το όνομα Makedonia Provincia ιδρύθηκε επίσημα το 146 π.Χ. μόλις ο Ρωμαίος στρατηγός Κούϊντος Καικίλιος Μέτελλος νίκησε τον Ανδρίσκο το 148 π.Χ. και οι τέσσερεις αυτόνομες υποτελείς μερίδες, τις οποίες είχε ιδρύσει η Ρώμη στην περιοχή, διαλύθηκαν. Η επαρχία περιελάμβανε τμήματα της Ηπείρου, της Ιλλυρίας, της Θράκης και τη Θεσσαλία.
9. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΥΠΗΡΞΕ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Τον μεσαίωνα και γιά τρεις ολόκληρους αιώνες το μεγαλύτερο τμήμα της Μακεδονίας ανήκε στην Βουλγαρική αυτοκρατορία των τσάρων Κρούμου, Συμεών, Πέτρου, Σαμουήλ, Ασσάν και Καλογιάν. Οι κάτοικοι ήσαν στην πλειοψηφία τους Βούλγαροι.
 |
|
Η Μακεδονία το 1000 μΧ ανήκε στην Βουλγαρία | Το 1240 μΧ η Μακεδονία ανήκε στην Βουλγαρία |
10. Ο ΔΗΘΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΗΤΑΝ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ
Ο αποκαλούμενος από τους Ελληνες Μακεδονικός αγώνας ήταν μία εμφύλια σύγκρουση μεταξύ Πατριαρχικών και Εξαρχικών Βουλγάρων που κατοικούσαν στην Οθωμανική Μακεδονία. Οι Πατριαρχικοί Βούλγαροι που αποκαλούντο Γκρεκομάνοι (Ελληνομανείς), επιθυμούσαν την ηγεμόνευση της εκκλησίας τους από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Οι Εξαρχικοί Βούλγαροι ήθελαν ως αρχηγό της εκκλησίας τον Βούλγαρο Εξαρχο Κωνσταντινούπολης Ιωσήφ. Οι οπαδοί και των δύο παρατάξεων ήσαν Βουλγαρόφωνοι. Στην φονική αυτή διαμάχη έγινε εισαγωγή Ελλήνων μισθοφόρων συμμοριτών από την Πελοπόνησο και την Κρήτη που εισέβαλαν στην Οθωμανική επικράτεια και προσπάθησαν με τρομοκρατικές πράξεις να αλλιώσουν το εθνικό φρόνημα των Εξαρχικών Βουλγάρων κύριο σύνθημα των οποίων ήταν "Θάνατος στους Γκρεκομάνους".
11. ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ 10% ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΖΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1912
Τις παραμονές των Βαλκανικών πολέμων 1912/13 το ποσοστό των ελληνιζόντων κατοίκων της Οθωμανικής Μακεδονίας δεν ξεπερνούσε το 10% (Απογραφή Χιλμή Πασά 1904). Τον Οκτώβριο 1912 ο Ελληνικός στρατός με μία αστραπιαία επιχείρηση κατέλαβε μέσα σε 20 ημέρες το μεγαλύτερο μέρος της Αιγαιακής Μακεδονίας, εκμεταλευόμενος την βαθειά κρίση που περνούσε η Οθωμανική αυτοκρατορία. Τον Ιούνιο 1913 με μιά δεύτερη προέλαση απώθησε τους Βούλγαρους και κατέλαβε την υπόλοιπη Μακεδονία. Γιά πρώτη φορά στην ιστορία η Μακεδονία του Αιγαίου "έγινε εδαφικά Ελληνική" χάρις στην ωμή στρατιωτική βία παρ' όλο που οι Ελληνίζοντες αποτελούσαν ισχνή μειοψηφία που μόλις άγγιζε το 10%.
Απογραφή Χιλμή Πασά
ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1904
Ισχνή μειοψηφία 10% οι Ρωμιοί στην Μακεδονία το 1904
| ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΘΝΟΤΗΤΑ | Αριθμός κατοίκων | Ποσοστό |
| Μουσουλμάνοι | 1.508.507 | 51,8 |
| Βούλγαροι Εξαρχικοί και Πατριαρχικοί | 896.496 | 30,8 |
| Ρούμ (Ρωμιοί) Ελληνίζοντες Πατριαρχικοί | 307.000 | 10,5 |
| Σέρβοι Πατριαρχικοί | 100.117 | 3,4 |
| Βλάχοι Πατριαρχικοί | 99.000 | 3,4 |
| ΣΥΝΟΛΟΝ | 2.911.120 | 100,00 |
Η απογραφή Χιλμή Πασά, όπως έμεινε στην ιστορία η επίσημη Οθωμανική απογραφή του 1904 από το όνομα του τότε επιθεωρητή των Ευρωπαϊκών βιλαετίων και αργότερα μεγάλου Βεζύρη Χιλμή Χουσεϊν Πασά, αποτελεί την μόνη έγκυρη πηγή της εποχής γιά την εθνολογική σύνθεση της Μακεδονίας στις αρχές του 20ου αιώνα. Συμπίπτει με την έναρξη του λεγόμενου "Μακεδονικού αγώνα". Διενεργήθηκε υπό την επίβλεψη Ρώσσων και Αυστριακών αξιωματικών στα βιλαέτια Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου και Κοσσόβου (Σκοπίων) που αντιστοιχούν κατά προσέγγιση στην εδαφική έκταση της διαμελισμένης σήμερα Μακεδονίας. Τα στατιστικά της στοιχεία αποκρύπτονται συστηματικά στην νεώτερη Ελληνική ιστορία και σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζονται διαστρεβλωμένα και χαλκευμένα. Στην στατιστική Χιλμή Πασά οι Ελληνίζοντες χριστιανοί της Μακεδονίας χαρακτηρίζονται ως Ρουμ (Ρωμιοί ή Ρωμαίοι) και όχι ως Ελληνες (Γιουνάν)
ΑΛΛΟ ΡΩΜΙΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΛΛΗΝΑΣ
Οι Τούρκοι δεν αποδέχονται τον όρο Ελληνα γιά όσους χριστιανούς κατοικούν στα Οθωμανικά εδάφη που αποσπάσθηκαν από την Ελλάδα μετά το 1830. Χρησιμοποιούν τον όρο Ρούμ (Ρωμαίοι, Ρωμιοί).Τον ίδιο όρο χρησιμοποιούν και γιά τους Ελληνοκύπριους. Σε αντιδιαστολή με τους Ρούμ, όταν αναφέρονται σε κάτοικους της Ελλάδας όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την εξέγερση του 1821, χρησιμοποιούν τον όρο Γιουνάν. Αλλωστε και οι Ελληνες αυτοαποκαλούντο προ του 1821 Γραικοί ή Ρωμιοί.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους όρους Ελληνας, Ρωμαίος και Γκρεκός κάντε κλικ εδώ
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ακριβή έννοια του όρου Ελληνας κάντε κλικ εδώ
12. Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΟΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
Στην περίοδο 1912-1949 σημειώθηκε μιά τεράστια πληθυσμιακή μετάλλαξη του πληθυσμού της Μακεδονίας. Περισσότερο από 800.000 γηγενείς κάτοικοι εκδιώχθηκαν με βία, τρομοκρατία, απειλές ενώ πολλοί εξοντώθηκαν στις συγκρούσεις που μεσολάβησαν. Στην θέση τους εγκαταστάθηκαν εκχριστιανισμένοι Ελληνίζοντες Λαζοί (αυτοαποκαλούνται Πόντιοι), εκχριστιανισμένοι Τουρκόφωνοι Οθωμανοί, εκχριστιανισμένοι Σελτζούκοι από τα ενδότερα της Τουρκίας, Ελληνίζοντες Ιωνες από την περιοχή Σμύρνης (Γιουνάνηδες), Τουρκόφωνοι και Ρωσσόφωνοι Καυκάσιοι από την Γεωργία, Αρμένιοι, Πατριαρχικοί Γκρεκομάνοι από την Βουλγαρία και Ρωμιοί από την Ισταμπούλ, Ο αριθμός όσων εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία στην περίοδο 1912-1928 ανέρχεται συνολικά σε 1.200.000 άτομα.
Οι φάσεις πληθυσμιακής εκροής των γηγενών Βουλγαρομακεδόνων κυρίως προς την Βουλγαρία είναι οι παρακάτω:
1. Εξοδος 250.000 προσφύγων προς Βουλγαρία στην διάρκεια του Β' Βαλκανικού πολέμου, Ιούνιος/Ιούλιος 1913
2. Εξοδος 200.000 προσφύγων προς Βουλγαρία στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. 1914/1918
3. Εξοδος ("Εθελουσία") 100.000 προσφύγων προς Βουλγαρία βάσει της συνθήκης Νεϊγύ 1919
4. Εξοδος 50.000 προσφύγων στην Βουλγαρία στην διάρκεια των Μεταξικών διώξεων 1936-1940
5. Εξοδος 50.000 προσφύγων στην Βουλγαρία και Σοσιαλιστική Μακεδονία το 1945 στην διάρκεια των διώξεων κατά των Δοσιλόγων.
5. Εξοδος 150.000 μελών ανταρτικών ομάδων και των οικογενειών τους στην Δημοκρατία Μακεδονίας το 1949
Στους παραπάνω αριθμούς πρέπει να προστεθούν και οι 400.000 Μουσουλμάνοι Τουρκομακεδόνες που μετοικήθηκαν στην Τουρκία το 1923 βάσει της Συνθήκης Λωζάνης.
Γιά περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την γενοκτονία των Βουλγαρομακεδόνων από τους Ελληνες κάντε κλικ εδώ
|
| | |
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΟΨΗ
Η Μακεδονία ένα αρχαίο βασίλειο της Βαλκανικής, ιδρύθηκε τον 8ο αι. πΧ και διατηρήθηκε επί 6 αιώνες μέχρι τα μέσα του 2ου αι. πΧ. Τριάντα συνολικά βασιλείς μαζί με τους επιγόνους, κυβέρνησαν την Μακεδονία. Μεταξύ αυτών ο Αλέξανδρος Γ΄ (356-323 πΧ) επονομάσθηκε Μέγας όταν κατέκτησε την Περσική αυτοκρατορία φθάνοντας μέχρι τον Ινδό ποταμό. Το 168 πΧ οι Ρωμαϊκές λεγεώνες του στρατηγού Αιμίλιου Παύλου κλήθηκαν από τους υπόδουλους Ελληνες, συνέτριψαν στην Πύδνα τον στρατό του τελευταίου βασιλιά Περσέα και κατέκτησαν την Μακεδονία που μετατράπηκε σε Ρωμαϊκή επαρχία. Το 146 πΧ οι Ρωμαίοι έκαμψαν και την τελευταία εστία αντίστασης από τον σφετεριστή του Μακεδονικού θρόνου Ανδρίσκο και παγίωσαν την κυριαρχία τους στα Βαλκάνια.
Βασιλείς της Μακεδονίας - Δυναστεία Αργεαδών
Περδίκας Α΄ 8ος/7ος αι. πΧ | Αλκέτας Β΄ 454-448 πΧ | Αλέξανδρος Β΄ 369-368 πΧ |
Αργαίος Α΄ 7ος αι. πΧ | Περδίκας Β΄ 448-413 πΧ | Πτολεμαίος ο Αλωρίτης 368-365 πΧ |
Φίλιππος Α΄ 7ος αι. πΧ | Αρχέλας Α΄ 413-399 πΧ | Περδίκας Γ΄ 365-359 πΧ |
Αέροπος Α΄ 588-568 πΧ | Αέροπος Β΄ 399-393 πΧ | Φίλιππος Β΄ 359-336 πΧ |
Αλκέτας Α΄ 568-540 πΧ | Αμύντας Β΄ 393-391 πΧ | Αλέξανδρος Γ΄ 336-323 πΧ |
Αμύντας Α΄ 540-498 πΧ | Αργαίος Β΄ 391-390 πΧ | |
Αλέξανδρος Α΄ 498-454 πΧ | Αμύντας Β΄εκ νέου 390-369 πΧ | |
Βασιλείς της Μακεδονίας - Επίγονοι
Αντίπατρος 323-319 πΧ | Λυσίμαχος 287-281 πΧ | Αντίγονος ο Δώσων 230-222 πΧ |
Κάσανδρος 319-297 πΧ | Πτολεμαίος ο Κεραυνός 280 | Φίλιππος Γ΄ 222-179 πΧ |
Δημήτριος Πολιορκητής 294-287 | Αντίγονος Γονατάς 278-240 πΧ | Περσεύς 179-168 πΧ |
Πύρρος ο Αετός 287-282 πΧ | Δημήτριος Πολιορκητής 240-230 | Ανδρίσκος 148-146 πΧ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου